۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه

نزدیکی هند به امریکا با رعایت حال ایران



کشور هند با در نظرگفتن افزایش 5 درصدی نیازهای انرژی خود در هر سال، روزانه از ایران 350 هزار بشکه نفت وارد میکند و حجم تبادلات تجاری این دو کشور در حدود 13 میلیارد دلار است. (10 میلیارد دلار آن مختص بخش انرژی است). از سوی دیگر نیز هند با اسرائیل در زمینه نظامی - امنیتی و با آمریکا هم در زمینه فن آوریهای هسته ای قراردادهای وسیعی منعقد کرده و با این اوصاف بطور واضح موضع هند در قبال ایران و آمریکا-اسرائیل را نمیتوان مشخص کرد.

لیکن، اقدامات 5 سال اخیر دهلی بیانگر آن است که هند محتاطانه با در دست نگه داشتن ایران، در حال نزدیک شدن به آمریکا است.

محمد باقر خرم شاد معاون رئیس مرکز تحقیقات وزارت خارجه ایران در روز 22 فوریه به خبرگزاری ایلنا گفت: ایران در گذشته نسبت به اتخاذ موضع منفی هند در قبال برنامه هسته ای ایران باور نمیکرد. لاکن هم اکنون به نظر ما دهلی موضع منفی در قبال تهران اتخاذ کرده است.

هند تابحال بعنوان عضو شورای حکام سازمان بین المللی انرژی اتمی در هر دو قطعانامه این شورا علیه ایران رای داده است.

در هفته جاری یوکیا آمانو دبیر کل جدید سازمان بین المللی انرژی اتمی اولین گزارش خود در باره برنامه هسته ای ایران را آماده کرده است. طبق روال، این بار نیز گزارش وی قبل از آنکه در سایت سازمان بین المللی انرژی اتمی درج شود، به تعدادی از شبکه ها و رسانه های غربی درز کرد.

در گزارش آمانو که در بیستم فوریه منتشر شده، احتمال تلاش ایران برای تولید کلاهکهای هسته ای منعکس شده است. بر خلاف گزارشهای محمد البرادعی دبیر کل سابق سازمان بین المللی انرژی اتمی، آمانو در گزارش خود آشکارا از برنامه های هسته ای ایران ابراز نگرانی کرده است. بزودی این گزارش وی مورد مذاکره 35 عضو شورای حکام سازمان بین المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت.

هند تابحال بعنوان عضو شورای قضات سازمان بین المللی انرژی اتمی در هنگام صدور دو قطعانامه علیه ایران (در ماه می سال 2006 و در نوامبر سال 2009)، برعلیه ایران به آن رای داده است. هند همچنین تا حدودی در تحریمهای اعمال شده علیه ایران نیز شرکت کرده است. اگرچه شرکت İndian Oil هند بعنوان یکی از شرکت کنندگان فعال فاز 12 لایحه پارس جنوبی و لایحه LNG بوده، لاکن شرکت Reliance هند از ماه می سال 2009 واردات بنزین را به ایرانی که 40 درصد مصرف داخلی بنزین را از خارج وارد می کند، متوقف کرده است.

هم اکنون مذاکرات ایران با شرکتهای ONGC و Hinduja هند برای فروش سهام 40 درصدی فاز 12 "پارس جنوب" (با ارزش 9.7 میلیارد دلار) ادامه دارد. ذخایر گازی این حوزه در حدود 35 تریلیون کوب مکعب ارزیابی میشود. ایران همچنین به شرط خرید سهم 20 درصدی لایحه LNG از سوی شرکتهای هندی، در مورد فروش 6 میلیون تن گاز در هر سال به هند پیشنهاداتی را ارائه کرده است.

از سوی دیگر هند برای امریکا در مواجهه با چین و ایران دارای اهمیت استراتژیک است. هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در در ژوئن سال 2009 در سفر خود به هند و در دیدار با مانموهان سینگ نخست وزیر هند بیان کرده که هم اکنون کشور هند در سیاست خارجه آمریکا در اولویت قرار میگیرد. حجم تبادلات تجاری سالانه این دو کشور 43 میلیارد دلار می باشد. در سال 2007 آمریکا و هند در زمینه هسته ای قراردادهایی امضا کرده اند. هم اکنون سهم انرژی هسته ای هند در سبد انرژی این کشور در حدود یک درصد است. در مقایسه با سال 2004 حجم تبادلات تجاری این دو کشور 25 درصد افزایش یافته است. هم اکنون 9000 دانشجوی هندی در دانشگاه های آمریکا مشغول به تحصیل هستند. این واقعیت نیز غیر قابل کتمان است که هند با فشار آمریکا در سال 2007 از خط لوله صلح امتناع کرده است. نقل گاز ایران توسط این خط لوله به پاکستان و هند در نظر گرفته میشد.

از سوی دیگر اسرائیل دومین کشور بزرگ فروشنده سلاح به هند است. اسرائیل قراردادهای نظامی کسترده ای در زمینه ساخت موشک، سامانه های دفاعی، تکنولوژیهای نظامی سطح بالا و آموزشهای نظامی به پرسنل هندی دارد. هند در اواخر سال 2007 ماهواره جاسوسی 300 کیلویی TechSAR اسرائیل را به فضا پرتاب کرد. این موجب اعتراض شدید ایران شد. قبل از این نیز اسرائیل ماهواره افق 1 خود را به فضا پرتاب کرده بود. لاکن TechSAR پیشرفته تر از آن بوده و حتی در شبها و در هوای دود و غبار آلود نیز امکانات اجرای عملیات جاسوسی و دید را دارد.

تمامی اینها برای هند امکاناتی بوجود آورده که در رقابت با چین، اوکراین، اروپا و آمریکا در بازار 2.4 میلیاردی پرتاب ماهواره ها در فضا جایی برای خود باز کند.

با توجه به این عوامل هند تابحال در رابطه با برنامه های هسته ای ایران بطور شفاف و قاطعانه موضع خود را بیان نکرده است.

ایران از لحاظ تولید نفت در جهان در جایگاه چهارم قرار میگیرد. هم اکنون این کشور در هر روز 2.5 میلیون بشکه نفت (480 هزار بشکه به چین، 350 هزار بشکه به هند و همچنین به ژاپن و کشورهای دیگر) صادر میکند.

نه فقط از لحاظ تامین انرژی، بلکه از لحاظ امنیتی نیز ایران برای هند اهمیت دارد. کنسولگری هند در بندر عباس ایران فعالیت میکند. هند توسط این کنسولگری خود بر تنگه هرمز نظارت میکند. 60 درصد از نیازهای نفتی جهان توسط تنگه هرمز نقل میشوند. از سوی دیگر نیز در 60 سال اخیر 3 بار بین پاکستان و هند جنگ رخ داده است. کشور هند در زاهدان (مرکز استان بلوچستان) ایران در نزدیکی مرز پاکستان نیز کنسولگری دارد. این کنسولگری برای نظارت بر غرب پاکستان دارای اهمیت زیادی می باشد. هم اکنون دو کشور پاکستان و هند بر سر کشمیر باهم مناقشه دارند.

همچنین با در نظر گیری روابط خوب پاکستان و ایران، کشور هند در تعیین رژیم حقوقی کشمیر در سطح جهانی نیاز به حمایت ایران دارد. هند در سال 2001 با ایران قرارداد همکاریهای دفاعی امضا کرده است. دو کشور هند و ایران در سال 2003 در دریای عمان (در آستانه حمله آمریکا به عراق) و در سال 2006 (در آستانه سفر جورج بوش رئیس جمهوری سابق آمریکا به پاکستان، هند و افغانستان) مانورهای دریایی نظامی مشترکی (هرچند کوچک) برگزار کرده اند.

در سال 1950 پس از استقلال هند، بین دو کشور ایران و هند قرارداد "دوستی و صلح ابدی" امضا شده است. لاکن روابط این دو کشور در 60 سال اخیر دارای افت و خیزهایی بوده است.

در دوران محمد رضا شاه ایران و پاکستان عضو قرارداد دفاعی SENTO (قرارداد دفاعی-امنیتی بغداد) بوده اند و در جنگ سال 1965 - 1971 بین پاکستان و هند، ایران به پاکستان سلاح داده است.

پس از انقلاب اسلامی ایران برای اولین بار در سال 1993 "ناراسیمها رائو" نخست وزیر سابق هند به ایران سفر کرده است. در سال 1995 نیز هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری سابق ایران به هند سفر کرده بود. در سال 2001 قرارداد همکاریهای دفاعی بین این دو کشور از سوی محمد خاتمی رئیس جمهوری سابق ایران و "واچپایی" نخست وزیر سابق هند امضا شده است.

با در نظر گرفتن این تاریخ پیچیده مناسبات دوجانبه، حمایت قاطع هند از ایران باور کردنی نیست.

۱۳۸۸ بهمن ۱۵, پنجشنبه

چین در بازار ایران جای غرب را میگیرد











چین علاقه مند به شرکت در تصویب تحریمهای جدید علیه ایران، همچنین تحریمهایی که قبلا توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد و غرب بر علیه برنامه هسته ای ایران نیست. علت اساسی این موضعگیری در مرحله اول منافع اقتصادی چین است. اخیرا سرمایه گذاری شرکتهای چین در کشورهای مختلف جهان و از جمله در ایران افزایش یافته است.

همکاریهای اقتصادی چین و ایران، بویژه در بخش انرژی در سطح بالایی قرار دارد. هم اکنون ایران روزانه حدود 448 هزار بشکه نفت خام به چین صادر میکند.

به گفته اسدالله عسکراولادی رئیس اتاق مشترک صنایع-تجاری ایران و چین، حجم مبادلات تجاری چین و ایران به 29 میلیارد دلار رسیده است. با این حساب، چین بزرگترین شریک تجاری ایران محسوب میشود.

بخش عمده ای از محصولات ایران که به چین صادر میشود، مواد خام است و عمدتا عبارت از نفت خام، پوست، سنگ آهن، آلمینیوم، گوگرد، گل وغیره است. 60 درصد تراز تجاری (از29 میلیارد دلار) سهم صادرات ایران به چین و 40 درصد دیگر آن هم سهم صادرات چین به ایران است.

هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در روز 30 ژانویه ضمن تاکید بر افزایش تحریمات ایران گفته است که برای اخذ رای چین در شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افزایش تحریمها علیه ایران، باید پکن را مورد فشار قرار داد. لاکن، سوای اختلافات چین و امریکا بر سر مساله فروش سلاح توسط امریکا به تایوان و مسائل حقوق بشری، همکاریهای تنگاتنگ و پرسود اقتصادی ایران و چین به گونه ای است که بی رغبتی چین برای همراهی با غرب بر سر تحریم ایران کاملا مشهود است.

بخاطر افزایش جهشی نیاز سالانه انرژی پکن، چین سرمایه گذاریهای خود در کشورهای صاحب حوزه های انرژی، بویژه در بخش نفت و گاز کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی را افزایش داده است. از این لحاظ شرکت چین در لوایح نفت و گاز ایران، برای پکن حیاتی است.

به گزارش سایت رسمی ادارات گمرکی چین، در سال 2009 به این کشور 204 میلیون تن نفت وارد شده است. پس از عربستان سعودی، ایران بیشترین کشور وارد کننده نفت چین می باشد.

امروزه شرکتهای چینی پس از اعمال تحریم علیه ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد، جای شرکتهای غربی در لوایح انرژی ایران را گرفته اند. برای نمونه میتوان به فاز 11 لایحه بهره برداری از حوزه "پارس جنوب" ایران اشاره کرد. پس از آنکه شرکت Total فرانسه از شرکت در این لایحه امتناع کرد، شرکت دولتی CNPC چین به راحتی جای آنرا گرفت.

به گزارش خبرگزاری "شانا"، سهم حجم شرکت چین در لوایح نفت و گاز ایران در حدود 50 میلیارد دلار می باشد که 35 الی 40 درصد آن در لوایح مختلف به مرحله اجرا در آمده است.

مشارکت چین در پروژه های نفت و گاز ایران :

حوزه نفتی آزادگان جنوبی

پکن بر اساس توافق نامه بین شرکت ملی نفت ایران (NIСO) و شرکت دولتی نفت چین CNCP نود درصد هزینه توسعه این حوزه را ارائه خواهد کرد. در حال حاضر ، 90 درصد این پروژه مخصوص (NIСO) و 10 درصد دیگر آن مخصوص شرکت İnpex ژاپن است.

بر اساس قرارداد،CNCP هفتاد درصد سهم ایران در این پروژ را خریداری کرده و 20 درصد ما بقی را فاینانس کرده است. حوزه "آزادگان" در سال 2000 تاسیس شده است و دارای ذخایر 42 میلیارد بشکه نفت میباشد. در مرحله اول این پروژه روزانه تولید 150 هزار بشکه و در مرحله دوم تولید 110 هزار بشکه نفت در نظر گرفته شده است. هزینه این پروژه به میزان 2.5 میلیارد دلار ارزیابی میشود.

حوزه آزادگان شمالی

هزینه این پروژه حدودا به میزان دو میلیارد دلار است. CNCP در رابطه با این پروژه با ایران قرار دادی امضاء کرده است. در مرحله اول این پروژه تولید روزانه 72 هزار بشکه و در مرحله دوم تولید 75 هزار بشکه نفت در نظر گرفته شده است.

حوزه یادآوران
در سال 2007 ایران به منظور توسعه حوزه یادآوران با شرکت SINOPEC چینی قرادادی به ارزش دو میلیارد دلار امضا کرده بود. در این پروژه در طول دو سال افزایش تولید روزانه نفت به 20 هزار بشکه، و سپس با افزایش بیشتر تا 85 هزار بشکه برنامه ریزی شده است.
توسعه فاز 11 پروژه پارس جنوبی
میان شرکت NICO و CNPC قراردادی با هزینه 4.7 میلیارد دلار به منظور توسعه 11 فاز پروژه پارس جنوبی امضا شده است. یک دهه پیش اجرا این پروژه به شرکت فرانسوی Total داده شده بود.

این شرکت بدلیل تحریم های بین المللی علیه ایران، این پروژه را رها کرده بود. در فاز 11 این پروژه تولید روزانه گاز طبیعی به حجم 50 میلیون متر مکعب و 1900 فوت مکعب گاز ترش به منظور تامین خوراک طرح گاز مایع در نظر گرفته شده است.

حوزه پارس شمالی
یکی دیگر از موافقت نامه های موجود میان ایران و چین قرارداد میدان پارس شمالی است که ارزش احتمالی آن 16 میلیارد دلار میباشد.به منظور توسعه مرحله اول این پروژه در ماه ژانویه سال 2009 میان دو کشور قراردادی به ارزش دو میلیارد دلار به امضا رسیده است. توسعه این پروژه 12 ساله در نظر گرفته شده است. این پروژه در چهار چوب چهار فاز انجام خواهد گرفت و روزانه تولید 35 میلیون متر مکعب گاز طبعی در هر فاز انتظار میرود. بنا بر گزارش خبرگزاری "شانا"، حجم ذخایر احتمالی این میدان 58.9 تریلیون فوت مکعب است. در سال 2006 شرکت چینی CNOOC در رابطه با این پروژه با ایران قراردادی امضا کرده است.
قرارداد LNG
در حال حاضر، شرکت CNPC به منظور خرید گاز مایع طبیعی از ایران به ارزش 3.6 میلیارد دلار مذاکراتی را انجام میدهد. LNGتولید گاز مایع از فاز 14 پروژه پارس جنوبی ایران تامین خواهد شد. این شرکت همچنین به منظور عملیات حفر و بهره برداری نفت و گاز در بخش ساحلی دریای خزر ایران، مذاکراتی را انجام میدهد.

تجارت بنزین میان ایران و چین
حجم روزانه بنزین وارداتی ایران 22 میلیون لیتر است. بر اساس قرارداد های واردات بنزین امضا شده با چین و ونزوئلا، ایران روزانه از این کشورها 11 میلیون لیتر بنزین (جمعا بصورت مستقیم و با واسطه) وارد میکند.
به گفته دیگر، 50 درصد از واردات بنزین ایران، توسط این دو کشور فراهم میشود.
در حال حاضر، تقاضای داخلی روزانه بنزین در ایران 67 میلیون لیتر میباشد که 22 میلیون آن (120 هزار بشکه) از خارج وارد میشود.