خاتین اوغلو در مصاحبه با خبرگزاری مهر: ارمنستان جوابده خونهایی که ریخته باشد

در پی افزایش تنش های باکو-ایروان در رابطه با عفو یک متهم جمهوری آذربایجان از سوی رئیس جمهوری این کشور، اتحادیه اروپا برای ممانعت از بدتر شدن تنش ها پا در میانی می کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت خبری «ای ‌بی ‌سی» در آذربایجان، استرداد رامیل صفراف شهروند آذربایجانی از سوی مجارستان به این کشور تنش ها بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان را بیش از پیش کرده است.

صفراف در سال ۲۰۰۴ گورگن ماکاریان، سرباز ارمنی را در دانشگاه آکادمی ارتش در بوداپست به قتل رساند. هر دوی آنها در حال یادگیری زبان انگلیسی در کلاسهای ناتو بودند. وی در طول محاکمه خود گفته بود که جنگ آذربایجان و ارمنستان در سال ۱۹۹۰ و توهین افسر ارمنی، دلیل اصلی به قتل رساندن ماکاریان بوده است.

جنگ مورد اشاره صفراف همان جنگ دوطرف بر سر ناگورنو قره باغ است.
 

صفراف پس از بازگشت به آذربایجان مورد تقدیر الهام علی‌اف، رئیس جمهوری آذربایجان قرار گرفت و همین مسئله خشم ارمنستان را بر انگیخت.
 

اتحادیه اروپا بر آن است تا با اعزام هیئت هایی تنش های بین این دو کشور را کاهش دهد. در نشست نمایندگان پارلمان اتحادیه اروپا با الهام علی اف که روز جمعه در باکو صورت گرفت طرفین درباره روابط و همکاری های دو جانبه و صلح بین ارمنستان و آذربایجان به بحث و تبادل نظر پرداختند.
 

در این دیدار همچنین اتحادیه اروپا نسبت به انتقال صفراف به آذربایجان و استقبال قهرمانانه از وی ابراز ناخرسندی کرد.
 

عفو صفراف در آذربایجان نه تنها تنش ها بین دو طرف را تا حد جنگ پیش برده بلکه این امر محکومیت هایی را نیز در پی داشته است.

 سرژ سرکیسیان، رئیس جمهوری ارمنستان گفته است که اگر جنگی رخ دهد، کشورش آماده است.
 

سرکیسیان گفت: "ما جنگ نمی خواهیم اما اگر مجبور شویم، می جنگیم و برنده می شویم. ما از قاتلان نمی ترسیم حتی اگر تحت حمایت رهبر کشورشان باشند."
 

جمهوری ارمنستان اعلام کرده که این کشور پیشتر به مجارستان درباره استرداد این مجرم به آذربایجان هشدار داده و اعلام کرده بود که در صورت بازگشت صفراف به کشورش مورد عفو قرار خواهد گرفت؛ اما  مقامهای مجاری می گویند بازگرداندن صفراف به کشورش تنها پس از اطمینان از دولت آذربایجان و زندانی شدن صفراف صورت گرفته است.

ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان گفته است که کشورش مطابق قوانین بین المللی عمل کرده است و اتهام هرگونه معامله مخفیانه با باکو را رد کرده است.

در همین حال گروههای صلح طلب خواستار آرامش شده و اعلام کرده اند که این حادثه نباید جلوی مذاکرات صلح بین ارمنستان و آذربایجان را بگیرد.

در سال ۱۹۹۰ آذربایجان و ارمنستان بر سر قره باغ به مدت چهار سال جنگیدند. این جنگ منجر به کشته شدن نزدیک به ۳۰ هزار نفر و آواره شدن صدها هزار نفر شد. اکنون ارمنستان این ناحیه را تحت کنترل دارد.

با وجود آتش بس سال ۱۹۹۴، درگیریها در مرز دو کشور هنوز ادامه دارد. در آخرین تحولات در این باره یک رسانه ارمنی از شلیک یک هزارو پانصد گلوله از سوی ارتش آذربایجان به سوری ارتش ارمنی خبر داد.
 

هر روز تنش ها بین دو کشور بیشتر می شود و اتحادیه اروپا خواهان آرامش از سوی دو کشور شده است.
 

روسیه نیز بازگشت متهم آذری را برای گفتگوهای صلح بین دو طرف که در قالب "گروه مینسک" برگزار می شود مخرب توصیف کرده است.
 

آزادی صفراف مسئله داخلی یا دغدغه بین المللی

 در حالیکه اظهار نظر ها در چند روز گذشته حکایت از نگرانی اتحادیه اروپا و روسیه در باره آزادی رامیل صفر اف دارد و این بدان معنی است که برخی طرف ها آن را دغدغه فرامرزی و فراترز از مشکل دو کشورهسایه می دانند، اما یک کارشناس آذربایجان آن را یک مسئله داخلی عنوان می کند.

دالغا خاتین‌اوغلو کارشناس و تحلیلگر خبرگزاری ترند در این باره به مهر می گوید: مسئله آزادی صفراف، موضوع داخلی آذربایجان بوده، وی 8 سال تمام در انفرادی نگه داشته شده بود  و انگیزه قتل هم تحقیر پرچم آذربایجان توسط یک ارمنی بود.
 

وی می گوید: آذربایجان از لحاظ حقوقی حق آزاد کردن این فرد را داشت.

 خاتین اوغلو در این باره می گوید: چند نکته در این زمینه قابل توجه است، اولاً فقط این آذربایجان نیست که دست به چنین کاری زده، سابقه نشان می دهد که ارمنستان هم همین اقدامات را به دفعات انجام داده است. برای نمونه  استرداد چند عضو تروریستی "آسالا"  به ارمنستان و آزاد شدن آنها. این افراد در سال 1981 در پاریس بخاطر یک سلسله ترورها دستگیر شده بودند. آسالا یا ارتش مخفی آزادی بخش ارمنستان تاکنون چندین ترور علیه آذربایجانی ها و ترکها انجام داده است.

موضوع دوم که این فعال رسانه ای در باکو بر آن تاکید دارد؛ اینکه ارمنستان باید اول پاسخگوی کشتارهایی باشد که در جریان جنگ قره باغ کوهستانی به راه انداخت و هزاران کودک و زن کشته شدند. تا کنون چندین قطعنامه از طرف سازمان ملل برای آزادسازی اراضی آذربایجان تصویب شده که کشور برادر ایران هم به نفع آذربایجان رای داده است، اما این کشور کوچکترین حرکت مثبتی از خود نشان نمی دهد.

درباره تاثیر آزاد کردن صفراف بر مذاکرات قره باغ کوهستانی نیز این کارشناس می گوید: باید گفت  که ارمنستان قبل از آزاد شدن صفراف هم هیچ حرکت مثبتی در راستای حل مناقشه قره باغ انجام نداده بود و موضوع استرداد و آزاد شدن صفراف تنها بهانه ای برای جوسازیها است.

در پایان خاتین اوغلو می گوید: ارمنستان پیش از همه باید پاسخگوی مسجدهایی باشد که ویران کرده، عکسهایی تایید شده از تبدیل مساجد مسلمان قره باغ کوهستانی به خوکدانی و محل پرورش حیوانات وجود دارد، این واقعیت ثابت هم شده و بارها از طرف مسلمانان آذربایجان و جهان محکوم شده است.

لینک گزارش در خبرگزاری مهر:
http://www.mehrnews.com/FA/newsdetail.aspx?NewsID=1697905

رویای گاز مایع ایران با اتکا به چین

ایران روز گذشته، یکشنبه، اعلام کرد که قرارداد 3.3 میلیارد دلاری احداث مجتمع تولید گاز مایع طبیعی، ال ان جی، میان ایران و یک کنسرسیوم چینی لغو شد. مطبوعات ایران نامی از کنسرسیوم نبردند، اما قبلا اخباری پیرامون تاخیرهای مکرر کنسرسیوم موسوم به "سینوک" چین برای تولید سالانه بیش از 10 میلیون تن گاز مایع در رسانه های ایران منتشر شده بود.

ظاهرا این ششمین قرارداد تعلیق شده ساخت مجتمع تولید "ال ان جی" در ایران است. بر اساس برنامه چهارم سند چشم انداز بیست ساله، (2005-2009) ایران تولید روزانه 70 میلیون تن گاز مایع توسط 6 مجمتع تولیدی از میادین پارس جنوبی، پارس شمالی، فردوسی و گلشن را در دستور کار قرار داده بود. تا سال 2008، با کنار کشیدن شرکت توتال فرانسه، رپسول اسپانیا، شرکت مشترک بریتانیایی-هلندی شل و پتروناس مالزی از قراردادهای منعقده، عملا ایران پتانسیل تولید سالانه 27 میلیون تن گاز مایع را از دست داد.

در همان سال، ایران با عقد قراردادهایی به ارزش 25 میلیارد دلار با شرکت دولتی گاز لهستان (PGNiG) به ارزش 2 میلیارد دلار، شرکت پتروفیلد مالزی به ارزش 14 الی 16 میلیارد دلار و گروه "سینوک" و شرکت "سی ای پی اِی" باز هم پروژه های راه اندازی خط تولید از میادین گازی جدید و سیاست تولید گاز مایع را ادامه داد، اما نتوانست هیچ پیشرفت عملی در این زمینه داشته باشد.

چین، شریکی نه خیلی قابل اطمینان

لغو قرارداد احداث مجتمع تولید گاز مایع کنسرسیوم چینی در ایران، در حالی است که پکن سه روز دیگر، 16 شهریور، پنجمین اجلاس سالانه بین المللی پیشرفت و تکنولوژی "ال ان جی" چین را برگزار خواهد کرد. در اعلامیه معارفه این اجلاس، چین اعلام کرده است که "انتظار می رود واردات گاز مایع چین تا سال 2015 به 20 میلیثون تن برسد ... پیشرفت پروژه های ال ان جی، کاهش وابستگی به نفت برای دولت چین اهمیت بسزایی دارد و در آینده ای نزدک گاز مایع سومین منبع مصرفی انرژی این کشور بعد از زغال سنگ و نفت خواهد بود".

البته لغو قراردادهای انرژی ایران و چین داستان جدیدی نیست، لغو قرارداد 5 میلیارد دلاری توسعه میدان پارس شمالی در پاییز سال گذشته و قرارداد 5 میلیارد دلاری فاز 11 پارس جنوبی در ماه گذشته میان ایران و شرکت "سی ان پی سی" از جمله موارد تعلیق و لغو قراردهای ایران و چین است. بر اساس گزارشها، شرکتهای چینی طی سالهای گذشته دهها پروژه معوقه به ارزش 40 میلیارد دلار با ایران داشته اند.

اگرچه ایران و چین سالانه 45 میلیارد دلار تجارت دوجانبه دارند و چین بزرگترین وارد کننده نفت ایران است، با اینهمه، ظاهرا تکیه ایران به شرکتهای چینی در بخش بالادستی و پایین دستی صنعت نفت راه بجایی نخواهد برد.

اهمیت گاز مایع طبیعی

طی سالهای گذشته تجارت گاز مایع طبیعی رشد چشمگیری داشته است. بر اساس گزارش سالانه شرکت بریتیش پترولیوم که در ماه ژوئن منتشر شد، حمل و انتقال گاز مایع در جهان طی سال گذشته نسبت به سال قبل آن بیش از 10 درصد افزایش داشته و تجارت گاز مایع، یک شوم کل تجارت 1025 میلیارد متر مکعبی دنیا را طی سال 2011 تشکیل داده است.

قطر، همسایه جنوبی ایران و شریک گازی ایران در میدان پارس جنوبی، به مدد شرکتهای "اکسون موبایل" و" کونوکو فیلیپس " امریکا، توتال فرانسه، شل بریتانیا-هلند، شرکتهای ماروبنی و میتسویی ژاپن توانسته است تولید سالانه ال ان جی خود را به 102 میلیارد متر مکعب برساند.

ال ان جی، محدودیهای موجود بر سر راه فروش گاز طبیعی مانند لزوم احداث خطوط لوله، قراردادهای بالای 20 سال، مشتریان منطقه ای و غیره را ندارد. بلکه با حمل توسط کشتیهای حامل گاز مایع از طریق دریاها، عقد قراردادهای کوتاه مدت یا فروش در بازارهای نقدی (اسپوت مارکت) همچنین ایمنی فروش و کاهش ریسک قرارداد، مزایای بسیار بالایی در مقایسه با گاز طبیعی دارد.