به رغم افزایش دامنه اعتراضات مردمی در سوریه و لغو وضعیت فوق العاده که از 48 سال پیش در کشور سوریه برقرار شده است، هنوز نه نشانه ای محکم مبنی بر عقب نشینی دولت سوریه از خواست مردم مشاهده می شود و نه سرکوب گسترده اعتراضات در سوریه حساسیتهای بین المللی را برانگیخته است.
برخلاف دولتهای مصر و تونس که ارتش این کشورها در مقابل قیامهای مردمی حاضر به پرداخت هزینه برای دفاع از دولت نشد، اصولا علاوه بر خویشاوندی میان مقامات بلندپایه دولت و ارتش، ذاتا میان هر دو گروه پیوند مستحکمی وجود دارد. این اولین اعتراض گسترده مردمی نیست که دولت سوریه را به چالش می کشد. قیام سنی های این کشور که 74 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهد بر علیه حاکمیت اقلیت شیعه علوی در سال 1982 و سرکوب خونین آن قیامها توسط دولت حافظ اسد پدر رئیس جمهور کنونی و ارتش وفادار به آن، نشاندهنده این واقعیت است که قیامهای مردمی سوریه در مقابل سد آهنی سلاحهای گرم ارتش قرار گرفته است و پیامد تعمیق بحران سوریه نه در داخل این کشور و نه در منطقه قابل تصور نخواهد بود.
اروپا عملا در مقابل سرکوب خشونت بار معترضان سوری، مهر خاموشی بر لب زده است و واکنش کشورهای سنی عرب و امریکا نیز نامحسوس است. از طرفی ایران بعنوان بزرگترین حامی دولت سوریه، کشورهای غربی و اسرائیل را متهم به دامن زدن به بحران و تحریک مردم کرده است.
احتمالا، تعمیق بحران در سوریه، واکنش حزب الله و حماس و ایران را در منطقه در پی خواهد داشت. سوریه حلقه ارتباط ایران و حزب الله و حماس است و سقوط دولت بشار اسد ضربه ای سنگین بر نفوذ آنها خواهد داشت. به همین خاطر احتمال واکنش حزب الله و حماس با حمایت ایران در برهم زدن امنیت فلسطین و لبنان و از طرفی تشدید حملات موشکی به اسرائیل دور از انتظار نخواهد بود، چرا که از نظر آنها اسرائیل از هر فرصتی برای قطع حلقه روابط ایران، حماس و حزب الله استفاده می کند و بی وقفه در حال توطته است.
هیلاری کلینتون چندی قبل اذعان داشت که رئیس جمهور سوریه فرد جوانی است و اظهار امیدواری کرد که دولت بشار اسد استعداد اصلاح خواهد داشت.
فاکتورها در کنار هم، حاکی از عدم تمایل هیچ کشوری برای دامنه دارتر شدن بحران در سوریه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر